Het avontuur is al een tijdje bezig!

Ik dacht dat het tijd was om de startpagina maar even aan te passen. Het avontuur is tenslotte al een tijdje bezig nu en om dan steeds te lezen dat het avontuur gaat beginnen is zo vervelend.

Hieronder is dus hoe het allemaal begon en op de rest van de site kun je lezen hoe het ons allemaal is vergaan.

Het avontuur gaat beginnen!

Het is eindelijk zover! Ons huis gaat verhuurd worden zodat wij echt over het vertrek kunnen gaan nadenken. Het gaat allemaal in een stroomversnelling....

Daarom nog even een kleine terugblik op de afgelopen bijna...4 jaar!

Ongeveer 4 jaar geleden ging Rob voor het eerst naar Zweden. Niet voor vakantie maar voor zijn werk in de windenergie. Een leuk zakenreisje naar een land wat wij eigenlijk in de planning hadden als vakantieland voor dat aankomend jaar. Lekker handig dachten wij dan kan hij alvast een kijkje nemen. De eerste avond in het hotel belde Rob naar huis en hij vertelde enthousiast over alles wat hij had gezien en beleefd. Ineens zei hij: " Moet je eens luisteren", waarop ik antwoorde : "Ik hoor niks". "Dat bedoel ik, je hoort hier helemaal niks. Dit is zo bijzonder" : was het antwoord van Rob. En toen was de vonk overgeslagen van Zweden naar Rob. Er volgde nog een aantal reisjes naar Zweden. Zweedse collega s werden vrienden en zo kregen wij voor de lol een gesprek over de mogelijkheid van het wonen in een land als Zweden. Het jaar werdt verder gebruikt om heel veel te lezen over het land op internet in boeken en alles te bestuderen wat over emigreren ging. We hebben de emigratiebeurs bezocht, scandinaviedagen etc etc.

Het plan was geboren. De kaart werd erbij gepakt en een route werd uitgestippelt. Die zomervakantie rondtrekken door zuid zweden langs de plekken die mogelijk in aanmerking konden komen om te gaan wonen. Dit was gebaseerd op internet en de bezoeken aan de beurzen.

Duidelijk was al snel dat we niet TE noordelijk wilden gaan zitten. En we gingen voor de bossen en de enorme meren!

In de zomervakantie van 2009 vertrokken we met een gehuurde camper richting Zweden. Voor Sasja en de kids spannend omdat we er nog nooit echt waren geweest. Voor Rob spannend om ons mee te nemen en af te wachten of wij ook wel zo enthousiast zouden zijn!

Die weken zijn prachtig geweest. De omgeving geweldig, de mensen zo aardig en zelfs het weer werkte mee. In de laaste week van de vakantie kwamen we in Vimmerby. Een "stad" in zuidoost Zweden en tevens de geboorteplaats van Astrid Lindgren. Hier waren we uitgenodigd door Thomas, een zweedse collega van Rob. We moesten komen bbq en blijven staat met de camper op zijn land want dan konden we lekker wat drinken! En dat hebben we geweten....In het begin nog wat onwennig maar voor we het wisten was het 5 uur in de ochtend en waren tal van onderwerpen al besproken. De kinderen van Thomas en Mikaela en onze kinderen hebben heerlijk gespeeld. Taal was geen barriere, ze spraken prima engels en wij nog maar een paar woordjes Zweeds. En de kids communiceren met handen en voeten. Wat een gastvrijheid, dit was echt ongekend! We zijn nog een dag en nacht gebleven want anders waren we ws niet helemaal door de eventuele alcohol blaastest gekomen.

En toen waren we dus bevooroordeeld over de plek. We hebben de reis voortgezet en zakten langzaam weer af naar beneden. Een aantal mooie campings nog gezien en toen was het afscheid daar. Thuisgekomen was de beslissing snel gemaakt, dit avontuur gaan we beleven.

In deze afgelopen jaren zijn we in totaal 8 keer heen en weer naar Zweden geweest. Elke keer dat we er aankwamen voelde het goed en bleef onze droom bestaan. Als we weer terug gingen en de laatste afslag voor de brug naderde dan was er altijd dat moment van stilte. Wanneer komt de dag dat we echt kunnen gaan?

De jaren zijn voorbij gegaan waarin we steeds ons plan moesten bijstellen. Eerst een baan zoeken bleek onmogelijk. In Januari 2011 besloten we het huis te koop te zetten en als dat dan in de zomer verkocht zou zijn dan gingen we naar Zweden. Rob kon gedurende de zomer al aan het werk daar voor een aantal weken. En daarna is het makkelijker om binnen te komen in een bedrijf als je er al woont. Helaas is dit anders gelopen. De huizenmarkt stortte flink in en daar zijn wij de dupe van geworden. Kijkers kwamen regelmatig maar de koper zat er niet tussen. Ondertussen gebeurde er prive ook veel dingen en de ene tegenslag na de andere kregen we te verduren. Mocht onze droom gewoon niet doorgaan vroegen wij ons ondertussen steeds vaker af.

En een aantal maanden geleden besloten we het laatste plan te proberen. Toestemming vragen om ons huis te verhuren. Dit is uiteindelijk gelukt en we hadden al vrij snel huurders voor ons huis. Natuurlijk hopen we nog steeds dat het verkocht wordt maar nu konden we door met de plannen. En zo is in een notendop de afgelopen 4 jaar beschreven. Vanaf nu kijken we vooruit en hopen we de ellende wat achter ons te kunnen laten.

Vanaf 12 Augustus wordt de droom werkelijkheid. We beseffen maar al te goed dat er nog veel werk verzet moet worden maar we werken samen naar iets toe!