Even tijd....

Heb ik gisterochtend in alle vroegte een heel stuk geschreven voor de blog is alles ineens verdwenen. En toen kon ik niet meer de motivatie vinden om het helemaal opnieuw te schrijven. Maar goed een dag later en weer een beetje nieuwe energie zal ik de verkorte versie nog maar even op de blog gooien. Goed, een week geleden vandaag alweer kregen wij de sleutel van ons nieuwe huis. Een nieuwe ervaring want een huis kopen in zweden hebben wij nog nooit eerder gedaan. Om 14 uur bij de bank afgesproken. De verkopers, wij de makelaar was ook aanwezig en onze financieel adviseuse...verder noem ik haar Marie dat is korter en zo heet ze tenslotte ook.  Op zich een heleboel vergelijkingen alleen krijg je hier bij de bank de sleutels uitgereikt. Alles contracten werden getekend en toen kwam Marie met een cheque voor de verkopers. Ze moesten doorgeven op welke rekening ze het geld wilden hebben en toen ging Marie even weg met de cheque. Even later kwam ze terug en vertelde ze dat het geld was gestort. Er vind hier in zweden dus geen laatste bezichtiging van het huis plaats. Nadat we dit hadden nagevraagd bleek dat je gewoon kunt klagen bij de makelaar en dan wordt bekeken of de klacht binnen de voorwaarden valt en dus wel of niet opgelost kan worden. Dus dat was duidelijk. Dus helaas we konden de verkopers niet gelijk op stang jagen met een lamgedraaid verwarmingsknopje of de stop van het bad die niet meer draait, maar wel afsluit en meer van dat soort onzin zoals onze kopers in NL dat wel bij ons hebben gedaan. Gelukkig is het ook geen moment bij ons opgekomen en besloten we te genieten van dat heerlijke moment dat we de sleutel in het slot draaide van ons eerste en hopelijk laatste zweedse paleis!

Nadat wij natuurlijk ook eerst nog de financiele zaken hadden afgehandeld met Marie zoals eigen inleg in het huis, verplicht in Zweden, de dagrente en het hypotheekbedrag aan ons was medegedeeld  konden we uiteindelijk naar het huis gaan. Nog wel leuk om te vermelden dat het in zweden niet zo ingewikkeld is met allerlei soorten hypotheek en misschien ook wel de rede dat de huizenmarkt hier nog redelijk stabiel is. Je hebt geen 10 verschillende soorten hypotheek. Je betaald een bepaald percentage zelf, daarna kun je kiezen hoe lang je de rente. maar max is over het algemeen 3 jaar. En je kiest het termijn dat je het wilt aflossen. 15, 20 of 30 jaar. Verder zijn de prijzen van de huizen hier dusdanig veel lager en dat van ons dus ook dat de hypotheek maar eens in de 3 maanden wordt afgeschreven...

En dan kom je ineens binnen in het huis waar je zo lang op hebt gewacht. Waar je zoveel voor doorgemaakt hebt. Zoveel jaren van toch flinke tegenwind om te bereiken wat we nu hebben bereikt. Was dat het waard zal menigeen zich afvragen waaronder wij zelf. Deze vraag hebben we elkaar en onszelf heel wat keren gesteld het afgelopen jaar. En ik moet voor mezelf eerlijk bekennen dat ik er nog steeds niet volmondig ja op kan zeggen. Er gaat een golf van geluk door me heen als ik door het huis wandel en vooral wanneer ik door het keukenraam naar buiten kijk. Maar starend naar dat droomuitzicht ook een steek van pijn en verdriet als ik terugdenk aan de vreselijk moeilijke momenten. Want emigreren, daar ben ik achter is offers brengen. Je kinderen op de proef stellen, je huwelijk en vriendschappen. Maar uiteindelijk wil ik verder vechten en denk ik als ik onze nieuwe stek zie dat we hierop echt hebben moeten wachten. Dat deze plek voor ons bestemd was. En dat we langzaam hier de rust zullen krijgen om onze levenspuzzel weer rustig in elkaar te leggen.

Goed, even afgedwaald. Maar nu zijn we dus al heel druk bezig in het huis. Iedere keer een aanhanger vol met spullen al mee naar het nieuwe huis. Iedere doos die er staat hoeft straks in het weekend van de verhuizing niet meer. De bovenverdieping krijgt al wat vorm. Uiteindelijk hebben we toch besloten niet de hele bovenverdieping leeg te halen maar er gewoon 2 kamers bij te maken. Er is plek zat en dat scheelt erg veel werk. Ole's kamer heeft al vorm. Dat was een kast waarvan de muren gesloopt zijn en iets verder op weer geplaatst. De deur van Eva haar kamer moest verplaatst en dat is ook gebeurd. Verder is de deur van de wc verplaatst en zal er een nieuw toilet met betegeling geplaatst gaan worden. Dan is er nog een kast en daar gaat Merel in. Als de muren net als bij Ole verplaatst zijn. Ze krijgen alledrie behoorlijke kamers. Beneden op de begane grond is elk hoekje gesopt, geboend en gepoetst. Het is blinkend schoon. Beneden gaat voorlopig blijven zoals het is. We zullen eerst wat meer zekerheden wb werk moeten hebben voordat er er bv een nieuwe keuken ingooien. De keuken is idd echt, ach hoe zullen we het eens leuk zeggen....in orginele staat... Maar goed, de kastjes sluiten en de apparatuur die erinzit is nog helemaal niet oud. Mooie koelkast, vaatwasser met licht! dus dat is geen klagen. Hier in Zweden is dat overigens gebruikelijk dat je apparatuur achterlaat in het huis. Dus wasmachine, droger, koelkast, vaatwasser. Ook als het niet is ingebouwd moet je het achterlaten en hoort het bij het huis. We hebben nu dus nog een wasmachine, een koelvriescombinatie, vrieskist. Altijd handig. 

De woonkamer en de eetkamer hebben we schoongemaakt en volstaan voorlopig. Overal liggen houten vloeren dus dat is prima. In de keuken nog orgineel zeil....maar ook dat blijft voorlopig zo.

Onze verjaardagen hebben we dus klussend en poetsend doorgebracht. En ik kon mij even geen mooiere verjaardag voorstellen. Donderdag zijn we met zijn 2tjes wel even uit eten geweest op Rob zijn verjaardag. En wat is het lekker dat je dan weer heerlijk plannen kan maken over hoe het allemaal zal worden! Wat een energie vreet het maar wat een energie geeft het!! Ik heb een grappig kado van Rob gekregen. Ik moet het wel even inleiden want anders denken in ieder geval alle vrouwen die dit lezen ´goh, kon ie niks anders verzinnen´

Maar onze hele carriere samen wil ik al mijn was aan een droogmolen. Maar aangezien we nooit echt een grote tuin hadden en Rob een tuinierder is bleef er nooit ruimte over. En als het eventueel wel zou passen vond hij het vreselijk een droogmolen in de tuin. Dus altijd lijnen op zolder of af en toe een rekje aan de deur....En nu....heb ik een droogmolen. Ja, en eerlijk is eerlijk er kan geen gouden ketting tegenop!! Ik lag helemaal in een deuk toen ie ermee aan kwam. Met zo'n grote grijns op zijn kop zo van ' hier heb je 'm dan eindelijk' .  

Op zaterdag zaten we even op onze knietjes bij de aardbeien...ja, we hebben al rijpe! toen ineens Thomas en Mikaela zingend de tuin in kwamen. Dat was een leuke verrassing. We kregen een prachtig 2 persoonsschommelligbed(leuk woordfeudwoord) voor in de tuin!

Dus onze verjaardagen waren gewoon top. Verder iedereen nog bedankt voor de kaartjes en de felicitaties op wat voor manier dan ook. Het is gewoon heel fijn om op wat voor manier dan ook te weten dat we totaal niet worden vergeten! 

De foto's komen eraan op de site. Zal even een serietje maken. Eva is begonnen met werken. Ze werkt in Nilsholgersson värld (wereld). Dat is een pretparkje wat van Nederlanders is. Ze helpt bij de klimbaan. Je weet wel heel hoog door de bomen. En bij van die waterballen en verder waar nodig. Het was een hele stap voor haar maar het gaat goed. Ze zijn tevreden over haar en het is geweldig dat ze wat te doen heeft en wat verdiend. Ze spaart voor een ipad!

Merel is gister op trainingskamp gegaan. Paardrijden natuurlijk. Ze zijn met ongeveer 20 meiden met bijna allemaal een eigen paard. Het is bij de juf van merel thuis. Toen ik haar ging brengen wemelde het van de trailers op het terrein. Ze had er vreselijk zin in. Zij rijd de hele week op een paard van de juf. Op vrijdag om 14 uur is er een uitvoering en zal ze wel doodvermoeid meegaan naar huis!

Ole gat zijn gangetje. Hij zit nog op school en daar gaat hij met plezier heen. Verder vind hij het geweldig om zijn vader te helpen bij de verbouwing. Hij scharrelt wat rond op zoek naar bruikbaar hout voor alles wat hij van plan is om te maken. Helaas heeft ie na 100 keer waarschuwen al wel een keer in een plank met een spijker gestaan. Dwars door zijn schoentje heen. Auwwww....bedrijfsongevalletje....maar hij loopt nog. 

De meiden hebben beneden in het meer al heerlijk gezwommen. Er is zo n slingertouw en daaronder is het enorm diep dus je kunt slingeren hoe hoog je wil en je dan heerlijk laten vallen. Ik wil dit graag een keer doen maar dan moet het ff warmer zijn. We kunnen niet zeggen dat het slecht weer is want elke dag schijnt de zon maar het had iets warmer gemogen.

Het toeristenseizoen is hier flink op gang gekomen. Je merkt dat het ineens heel druk is voor vimmerby-begrippen in het stadje. Het is natuurlijk een behoorlijk toeristische omgeving ivm astrid lindgren en dat is goed te merken. Overal campers en caravans. Ik zag iemand bij een Nederlandse camper staan en dan ben ik zo geneigd even een praatje te maken. Gaat dan toch zo n gedachte door je heen van Heee een Nederlander, ik moet ff kletsen. Maar ik heb me ingehouden. Volgende keer maar weer. 

Mijn werk is nog erg leuk over het algemeen. Maar voor de zomer hebben ze een heleboel extra onderverpleegkundigen aangenomen omdat er natuurlijk veel verpleegkundigen op vakantie zijn. Nou, in het begin dacht ik en eigenlijk nog wel een beetje...wat gaan we allemaal doen met zijn allen? Voelde echt wat bedreigend voor mijn werk. Dan had ik dus geen ene bal te doen. Was echt zo pissed vorige week. Dat het werktempo lager ligt ja, daar ben ik achter en dat is natuurlijk alleen maar goed maar wat een verspilling van geld zeg. Maar er is nu onverwacht nog een verpleegkundige uitgevallen ivm gebroken voet, en mijn collega annie was ook ivm familieomstandigheden niet aanwezig en toen was ik ineens verantwoordelijk voor 2 gebieden.....ahhhhhh dat was wel weer eng. maar ik red me goed. Kan altijd overleggen en ze zijn allemaal bereid te helpen waar nodig met advies. Want zo werd ik vorige week gebeld door personeel van 1 van de huizen dat er een mw niet goed was geworden. Oke, dan moet je dus heen. Ik erheen en gelukkig kende ik deze mw redelijk goed. Bij aankomst mompelde ze wat, snurkte en kon niet opstaan....dan is dus aan mij de beslissing wachten we af of bellen we een ambulance? Ik heb even een collega gebeld of ik de juiste beslissing nam om een ambulance te bellen en toen ik daar een bevestiging van kreeg heb ik gebeld. Dat was best eng. Ook het ontvangen van het ambulancepersoneel was spannend. Elke keer de vraag, hebben ze begrip voor mijn situatie...wb taal en alle nieuwigheden in een ander land. Maar jawel hoor, wederom, erg aardig en welwillend. Uiteindelijk vonden zij het een moeilijke beslissing want toen zij aankwamen was ze weer wat meer wekbaar enz...zal je altijd zien he? Na overleg met een arts in het ziekenhuis besloten ze het een aantal uren af te wachten. Maar prima dat ik had gebeld. Poeh, dat was een hele belevenis...en zelfs de lunch over moeten slaan. Dat is bijna een doodszonde hier. Elke anderen zweed had dat minstens 3 dagen aan iedereen die het maar horen wilde verteld dat ze niet gelunched hadden...maar wij bikkels van nederlanders nemen tijdens het rapporteren van dit alles gewoon ons broodje in de hand en een banaantje erbij......niet lullen maar werken....

Rob heeft de hele avond avonddienst en hiervoor klust hij in het huis. Al met al hebben we dus erg weinig tijd om ons te vervelen. 

Oma annie die verveeld zich ook geen moment. Van het weekend hebben we samen de kelder schoongemaakt. Het was verschrikkelijk. Toen de hele kelder klaar was en we naar huis gingen dacht oma wat zie ik toch slecht is het nou zo mistig buiten? Maar nee, haar bril was gewoon helemaal grijs.....

Maar we hebben het gezellig met zijn allen als klusteam. Het is ook goed om te zien dat de kids hun steentje bijdragen. Hun kamers staan klaar om vervoerd te worden alles is al ingepakt. Ole had zijn kamer ingepakt in maar liefst 11 dozen....Terwijl al zijn speelgoed beneden staat...

Gisteren toen hij naar school was heeft oma alles maar opnieuw gedaan en nu zijn er nog 5 dozen over. Hij had bv zijn prullenbak en 1 knuffelbeest in 1 doos gedaan...ja, dat heb je zo heel veel dozen gevuld. Grappig he?

Nou, het epistel is weer af. Ik ga echt proberen snel wat leuke plaatjes op de site te krijgen dat beloof ik.